-
1 wyzuć
wyzu|ć\wyzućty сов. kogo z czego лишить кого чего, отнять у кого что;\wyzuć z praw лишить прав; \wyzućty ze wstydu бессовестный, бесстыжий
+ pozbawić* * *wyzuty сов. kogo z czegoлиши́ть кого чего, отня́ть у кого чтоwyzuć z praw — лиши́ть прав
wyzuty ze wstydu — бессо́вестный, бессты́жий
Syn:
См. также в других словарях:
wyzuty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wyzutyuci {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiony całkowicie jakichś dodatnich uczuć, wartości moralnych itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyzuty z sumienia, resztek przyzwoitości, wstydu, ambicji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
